واحدهای جداسازی هوا(ASUS) قطعات اساسی تجهیزات مورد استفاده در صنایع مختلف برای جدا کردن اجزای هوا ، در درجه اول نیتروژن و اکسیژن ، و گاهی آرگون و سایر گازهای نادر بی اثر هستند. اصل جداسازی هوا بر اساس این واقعیت است که هوا ترکیبی از گازها است که نیتروژن و اکسیژن دو مؤلفه اصلی هستند. متداول ترین روش جداسازی هوا ، تقطیر کسری است که از تفاوت در نقاط جوش اجزای برای جدا کردن آنها استفاده می کند.
تقطیر کسری بر اساس این اصل کار می کند که وقتی مخلوطی از گازها به دمای بسیار کم خنک می شود ، اجزای مختلف در دماهای مختلف متراکم می شوند و امکان جداسازی آنها را فراهم می کنند. در مورد جداسازی هوا ، این فرایند با فشرده سازی هوای ورودی به فشارهای زیاد و سپس خنک کردن آن شروع می شود. با خنک شدن هوا ، از طریق یک سری ستون های تقطیر عبور می کند که در آن اجزای مختلف در دماهای مختلف متراکم می شوند. این امکان جداسازی نیتروژن ، اکسیژن و سایر گازهای موجود در هوا را فراهم می کند.
روند جداسازی هواشامل چندین مرحله کلیدی از جمله فشرده سازی ، تصفیه ، خنک کننده و جدایی است. هوای فشرده شده ابتدا برای از بین بردن هرگونه ناخالصی و رطوبت قبل از خنک شدن در دمای بسیار پایین خالص می شود. سپس هوای خنک شده از طریق ستون های تقطیر که در آن جداسازی اجزای صورت می گیرد عبور می کند. محصولات حاصل سپس برای کاربردهای مختلف صنعتی جمع آوری و ذخیره می شوند.
واحدهای جداسازی هوا در صنایعی مانند تولید شیمیایی ، تولید فولاد ، مراقبت های بهداشتی و الکترونیک بسیار مهم هستند ، جایی که از گازهای جدا شده برای طیف گسترده ای از برنامه ها استفاده می شود. به عنوان مثال ، نیتروژن در صنایع غذایی برای بسته بندی و حفظ ، در صنعت الکترونیک برای تولید نیمه هادی ها و صنعت نفت و گاز برای بی حرکت بودن و پتو استفاده می شود. از طرف دیگر اکسیژن در کاربردهای پزشکی ، برش و جوشکاری فلز و تولید مواد شیمیایی و شیشه استفاده می شود.
در نتیجه ، واحدهای جداسازی هوا با جدا کردن اجزای هوا با استفاده از اصل تقطیر کسری ، در صنایع مختلف نقش اساسی دارند. این فرایند تولید نیتروژن ، اکسیژن و سایر گازهای نادر را که برای طیف گسترده ای از کاربردهای صنعتی ضروری است ، امکان پذیر می کند.
زمان پست: آوریل -29-2024
