اصل جداسازی هوا چیست؟

واحدهای جداسازی هوا(ASUs) قطعات ضروری تجهیزاتی هستند که در صنایع مختلف برای جداسازی اجزای هوا، در درجه اول نیتروژن و اکسیژن، و گاهی اوقات آرگون و دیگر گازهای خنثی کمیاب استفاده می شوند. اصل جداسازی هوا بر این واقعیت استوار است که هوا مخلوطی از گازها است که نیتروژن و اکسیژن دو جزء اصلی آن هستند. متداول ترین روش جداسازی هوا تقطیر کسری است که از اختلاف نقطه جوش اجزا برای جداسازی آنها استفاده می کند.

تقطیر کسری بر این اصل کار می کند که وقتی مخلوطی از گازها تا دمای بسیار پایین خنک می شود، اجزای مختلف در دماهای مختلف متراکم می شوند و امکان جداسازی آنها را فراهم می کند. در مورد جداسازی هوا، فرآیند با فشرده سازی هوای ورودی به فشارهای بالا و سپس خنک کردن آن آغاز می شود. همانطور که هوا سرد می شود، از یک سری ستون تقطیر عبور می کند که در آن اجزای مختلف در دماهای مختلف متراکم می شوند. این امکان جداسازی نیتروژن، اکسیژن و سایر گازهای موجود در هوا را فراهم می کند.

فرآیند جداسازی هواشامل چندین مرحله کلیدی از جمله فشرده سازی، تصفیه، خنک سازی و جداسازی است. هوای فشرده ابتدا برای حذف هرگونه ناخالصی و رطوبت قبل از سرد شدن در دمای بسیار پایین، تصفیه می شود. سپس هوای خنک شده از طریق ستون های تقطیر که در آن جداسازی اجزا انجام می شود، عبور داده می شود. سپس محصولات حاصل جمع آوری و برای کاربردهای صنعتی مختلف ذخیره می شوند.

واحدهای جداسازی هوا در صنایعی مانند تولید مواد شیمیایی، تولید فولاد، مراقبت های بهداشتی و الکترونیک، که در آن گازهای جدا شده برای طیف وسیعی از کاربردها استفاده می شوند، بسیار مهم هستند. به عنوان مثال، نیتروژن در صنایع غذایی برای بسته بندی و نگهداری، در صنایع الکترونیک برای ساخت نیمه هادی ها و در صنعت نفت و گاز برای اینرسی و پوشش استفاده می شود. از طرف دیگر، اکسیژن در کاربردهای پزشکی، برش و جوشکاری فلزات و در تولید مواد شیمیایی و شیشه استفاده می شود.

در پایان، واحدهای جداسازی هوا با جداسازی اجزای هوا با استفاده از اصل تقطیر کسری، نقش حیاتی در صنایع مختلف ایفا می‌کنند. این فرآیند امکان تولید نیتروژن، اکسیژن و سایر گازهای کمیاب را فراهم می کند که برای طیف وسیعی از کاربردهای صنعتی ضروری هستند.


زمان ارسال: آوریل 29-2024
واتساپ